Czy współczesne dzieci i młodzież są „bardziej kruche” niż wcześniejsze pokolenia? Jak radzą sobie ze swoimi problemami? Jak wpłynęła na nie wojna w Ukrainie, pandemia oraz zajęcia zdalne? W mediach społecznościowych oraz telewizji coraz więcej pojawia się alarmów, które wskazują, że stan psychiczny polskiej młodzieży jest alarmująco zły. Wielu specjalistów wskazuje, że tak źle wśród naszych dzieci nie było od bardzo dawna.
Jako społeczeństwo zadajemy sobie pytanie – co jest tego powodem? Rodzice, którzy zauważyli problem zastanawiają się, jak pomóc swoim pociechom, nauczyciele coraz bardziej bezradnie spoglądają na niską samoocenę, przygnębienie oraz wycofanie z życia społecznego swoich uczniów.
W kwietniu zbadania tego problemu podjęła się Martyna Wojciechowska – prezeska Fundacji UNAWEZA. Zapoczątkowała ona projekt pod nazwą „Młode Głowy” w którym udział wzięło 184 tysięcy uczniów w wieku 10-19 lat ze szkół podstawowych i ponadpodstawowych z całej Polski. Wyniki są zatrważające.
– 65,9% uczniów biorących udział w badaniu chciałoby mieć więcej szacunku do samego siebie,
– 46% to osoby o skrajnie niskiej samoocenie,
– 31,6% uczniów nie lubi siebie,
– 26,4% uważa siebie za osobę mniej wartościową od innych,
– Co szóste dziecko się okalecza (16%).
To tylko część statystyk, które są niezwykle przykre. Ciężko jest sobie nawet wyobrazić ból, strach oraz smutek, który muszą czuć młode Polki oraz Polacy. Badania pokazują całkowitą bezradność, skrajnie niskie mniemanie o sobie oraz nieufność wobec pomocy ze strony innych osób. Warto rozważyć więc kilka czynników, które mogą mieć wpływ na obecne okoliczności. Jest to między innymi sytuacja geopolityczna w Polsce i świecie, czas wojny w Ukrainie, pandemia oraz kryzys klimatyczny. Młodzież czuje, że żyje w bardzo niestabilnych czasach. Taki stan faktyczny kładzie duży ciężar na barkach rodziców, psychologów oraz nauczycieli.
Nasze młode pokolenie bardzo dużo czasu spędza w szkole, więc wydawać by się mogło, że bez współpracy rodziców z nauczycielami zażegnanie problemu może być niewykonalne. A jak sytuacja ma się w naszym powiecie? Jakie programy istnieją, aby wesprzeć naszą młodzież? W jaki sposób szkoły dbają o zdrowie psychiczne swoich uczniów?
Naszym priorytetem, aby pomóc młodym ludziom wkroczyć w zdrową dorosłość, jest zrozumienie ich potrzeb i problemów, ale jak to zrobić?